نازوب

 

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز . چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود .

 

 

 

از غمش ناله کنان می خوانم ، بی دلم رفت ولی با دل او می مانم .

 

 

 

از افسر نگهبان به ریاست محترم دل : اینجانب عشق فارغ التحصیل رشته محبت از دانشگاه عاشقان افتخار دارم در یکی از شعبان قلب شما انجام وظیفه کنم .

 

 

نکردم در این دنیا گناهی ، فقط کردم به چشمانت نگاهی ، گناه من اگر باشد گناهی ، مجازاتم کن هر طور که خواهی .

 

 

 

 

در این راه شگرف ، در دعای سحرت ، در مناجات خدایی شدنت ، هرگز از یاد نبر ، من جا مانده بسی محتاجم .

 

 

کوله بارت بر بند ، شاید این چند سحر فرصت آخر باشد که به مقصد برسیم ، بشناسیم خدا و بفهمیم که چه عمری غافل بودیم ، ای سبک بال !

 

 

 

کاش لحظه ای می ایستادند قطرات زمان ، که از میان برخیزد بوی ماندگی خاطرات من . در کوچه ی عشق عاشقی کمرنگ است ، حرف دل عاشقان چه رنگارنگ است ، وقتی که ریا روی محبت باشد ، انگار تمام قلب ها از سنگ است .

 

 

 

کبوترم ، لانه ی من بام توست ، کجا روم ؟ مرغ دلم رام توست ، پادشه کشور عشقم ولی ، نگین انگشتری ام نام توست .

 

 

 

من یک ماهی کوچکم که توی قلب شیشه ای دل تو زندگی می کنم ، می دونی اگه دلت بشکنه من می میرم ؟

 

 

می شود ای دوست آیا آن نگاهت را خرید ؟ یا برای آسمان ها روی ماهت را خرید ؟ من دلم لبریز از آشوب و زنگار رو غم است ، می شود آیینه وش یه لحظه آهت را خرید ؟

 

 

درویشم و درویش تر از خود ندیدم ، همرنگ دلم عاشق و درویش ندیدم ، عمریست که من عابر این راه غریبم ، جز سایه ی خود همسفری بیش ندیدم .

 

 

آن عشق را در تو ، تو را در دل ، دل را در موقع طپیدن به تو دوست دارم .

 

 

 

هرگز به احساساتی که در اولین برخورد از کسی پیدا می کنید اعتماد نکنید !

 

 

 

اسرار خویش به کسی مگوی ، زیرا سینه ای که در حفظ راز خود به ستوه آید ، از سینه ی دیگران نباید انتظار امانت داشته باشد .

 

 

 

محبت همه چیز را شکست می دهد و خود شکست نمی خورد .

 

 

 

اگر قرار است برای چیزی زندگی خود را خرج کنیم ، بهتر آن است که آن را خرج لطافت یک لبخند و یا نوازشی عاشقانه کنیم . (شکسپیر)